اصول طراحی سامانه ی روغنکاری جعبه دنده بالگرد

سامانه ی روغنکاری جعبه دنده برای کاستن تلفات اصطکاکی و نیز خنک کاری چرخ دنده ها و همچنین پاک نمودن سطوح چرخ دنده ها از ذرات ریز میباشد بنابراین برای کاستن تلفات اصطکاکی، دبی معینی از روغن برای ایجاد یک فیلم نازک روغن بر روی سطوح چرخ دنده لازم است. عدم خنک کاری چرخ دنده ها و بیرینگها باعث صدمه دیدن چرخ دندهها و ازدیاد تلفات حرارتی جعبه دنده خواهد گردید. لذا طراحی و تحلیل مدار روغنکاری و خنک کاری جهت برطرف نمودن تلفات ذکر شده و حفظ راندمان مناسب جعبه دنده ضروری می.باشد. در این کتاب ابتدا تحقیقات و کارهای صورت پذیرفته قبلی در رابطه با سامانه ی روغنکاری انواع بالگرد مورد مطالعه قرار میگیرد و سپس با توجه به شرایط هندسی و عملیاتی مربوط به بالگرد و شرایط مورد نظر محاسبات سیالاتی ترمودینامیکی و رعایت الزامات آورده شده در استانداردهای مربوطه فرآیند طراحی سامانه روغنکاری جعبه دنده یک بالگرد انجام میپذیرد. بعد از اصلاحات احتمالی ناشی از بازخورد مراحل قبلی طراحی سامانه تکمیل میگردد. عمر مفيد جعبه دنده تابع سامانه روانکاری و خنک کاری آن میباشد برای جعبه دنده های دور بالا و یا توان زیاد عموما از روش روغنکاری گردشی تحت فشار استفاده .کنند در این روش برای جلو راندن روانکار بر روی جفت دندههایی که با سرعت بالا می،چرخند فشار روغن لازم میباشد. بدین جهت این روش را، سامانه روغنکاری تغذیه فشاری و یا گردشی نیز نام میبرند جهت طراحی این سامانه باید الزاماتی را رعایت نمود روغنکاری گردشی دارای یک مخزن جهت نگهداری روغن میباشد و روغن بوسیله یک پمپ به جریان میافتد و در صورت لزوم توسط یک مبدل حرارتی (کولر) خنک میگردد و حتما قبل از رسیدن به دنده ها و بیرینگها فیلتر میشود بواسطه نازل فشار روغن به انرژی جنبشی تبدیل شده و سرعت لازم برای نفوذ آن به سطح دنده ها فراهم میگردد.