بایگانی نوشته‌ها

موشک های بالستیک قاره پیما یا ICBM ها برای حمل سلاح های هسته ای طراحی شده اند. این موشک های مرگبار دارای حداقل برد ۵,۵۰۰ کیلومتر هستند. ICBM های مدرن معمولا بیش از یک کلاهک هسته ای حمل می کنند. اکثر طراحی های مدرن از قابلیت هدف‌گیری پرشمار مستقل (MIRV) پشتیبانی می کنند. بنابراین یک موشک می تواند چندین کلاهک حمل کند که هر کدام از آن ها به هدف متفاوتی برخورد خواهند کرد. علاوه بر این ICBM ها مجموعه ای از پهپادها را حمل می کنند که امکان غلبه بر پدافند هوایی دشمن را فراهم می کنند.

نیروی هوایی ایالات متحده در حال کار بر روی پروژه ای به نام Project Mayhem است تا یک بمب افکن هایپرسونیک را توسعه دهد که می تواند موشک هایی را با سرعت بیش از ۱۰ ماخ حمل کرده و شلیک نماید. این پروژه عمدتاً برای رسیدن به سرعت های بسیار بالا طراحی شده است، فراتر از دسترس هواپیماها، موشک ها و حملات دشمن. با وجود تکنولوژی های پایش و راداری پیشرفته، سرعت یک ابزار دفاعی حیاتی برای آینده به شمار می آید.

جنگنده های پنهانکار اف -۳۵ ای لایتنینگ ۲ نیروی هوایی آمریکا در حال حاضر برای شلیک بمب های جاذبه هسته ای B۶۱ – ۱۲ تایید شده اند و در واقع از ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳ این قابلیت را دارا بوده اند.
این خبر غافلگیر کننده که توسط دفتر برنامه مشترک اف -۳۵ (JPO) اعلام شد، صبح جمعه گذشته از سوی پنتاگون علنی شد. راس گومیر سخنگوی JPO اظهار داشت که این گواهی نامه در واقع ماه ها قبل و بسیار جلوتر از برنامه اعطا شده است.

موشک های بالستیک قاره‌پیما از قابلیت هدف‌گیری مستقل چندگانه پشتیبانی می کنند و بر همین اساس هر یک از کلاهک های جنگی آنها می تواند برای نابودی هدفی جداگانه استفاده شود.

در سال ۱۹۹۴، ارتش آمریکا تانک های اصلی M۶۰ از خدمت خارج شده را در ساحل فلوریدا به درون اقیانوس انداخت. این تانک ها که با آبرامز M۱A۱ جایگزین شده بودند، مازاد بودند و سرویس نیروی زمینی دیگر نیازی به آن ها نداشت. ماموریت جدید آن ها برای اینکه به پناهگاهی برای حیات دریایی تبدیل شوند بسیار موفقیت آمیز بود؛ امروزه، این تانک ها مقصد محبوب غواصی هستند و ماهی ها، کوسه ها، خرچنگ ها و دیگر حیوانات را به خود جذب می کنند.

حوزه هوافضا اغلب شاهد بحث هایی در مورد مقایسه هواپیماهای نظامی پیشرفته و قابلیت های آن ها است. دو جت جنگنده پیشرفته به نام های SU – ۵۷ روسیه و F – ۳۵ ایالات متحده آمریکا اغلب به خاطر قدرت تکنولوژیکی، عملکرد جنگی و اهمیت استراتژیک شان مورد بررسی قرار می گیرند. این مقاله یک تحلیل مقایسه ای از هر دو هواپیما ارایه می دهد و به مشخصات، نقش ها، و تاثیرگذاری ژئوپلیتیک آن ها می پردازد.

جنگنده اف-۱۴ تامکت (F-14 Tomcat) ساخت کمپانی گرومن، که اولین پرواز آن در ۲۱ دسامبر ۱۹۷۰ انجام شد و در ۲۲ سپتامبر ۱۹۷۴ به خدمت نیروی دریایی ایالات متحده درآمد، دارای تاریخچه طولانی و هیجان انگیزی در خدمت نیروی دریایی آمریکا و نیروی هوایی ایران بوده است.