شرکتی نوپا به نام اس‌ئی اروناتیکس (SE Aeronautics) به تازگی از طرح مفهومی یک هواپیمای مسافربری به نام اس‌ئی200 رونمایی کرده که از پیکربندی عجیبی در مقایسه با طراحی هواپیماهای حال حاضر برخوردار است. در طراحی اس‌ئی200 از سه بال استفاده شده و این هواپیما پتانسیل برخاستن و فرود در فرودگاه هایی با باند کوتاه‌تر را نوید می دهد.

تغییرات چشمگیر در طراحی هواپیماهای مسافربری نادر هستند، اما در تلاش برای کاهش مصرف سوخت و سبز شدن صنعت هوانوردی، به نظر می رسد برخی موارد مد نظر قرار گرفته اند.

نمونه اولیه اس‌ئی200 یک هواپیمای پهن پیکر را ارائه کرده و طراحی بال سه گانه آن با یک دم دوتایی و یک جفت پیشرانه که در عقب هواپیما قرار گرفته اند، تکمیل می شود. این طرح مفهومی توانایی حمل 264 مسافر را دارد، در شرایطی که نسبت به دیگر هواپیماهای جت هم اندازه خود 70 درصد سوخت کمتری مصرف می کند. طراحان اشاره داشته اند که این هواپیما می تواند برد پرواز بیش از 10,500 مایل (16,898 کیلومتر) با بیشینه سرعت 690.5 مایل در ساعت (1,111 کیلومتر در ساعت) داشته باشد.

این برد پروازی و بیشینه سرعت بالاتر از دیگر جت های مسافربری در کلاس هواپیمای اس‌ئی200 است. همچنین، طراحی خاص این هواپیما اجازه استفاده آن از فرودگاه هایی با باند کوتاه‌تر را می دهد که برای برخی هواپیماهای تجاری فعلی قابل استفاده نیستند.

از دیگر تغییرات قابل توجه در طراحی هواپیمای اس‌ئی200 می توان به عدم ذخیره سوخت در بال ها، همانند آنچه در هواپیماهای تجاری امروزی شاهد هستیم، اشاره کرد. در عوض، سوخت هواپیما در مخزنی در بالای بدنه ذخیره می شود.

هواپیمای اس‌ئی200 از یک ساختار مونوکوک یکپارچه بهره می برد که به عنوان پیشرفتی در عملکرد و ایمنی توصیف می شود. دستیابی به ایمنی با استفاده از بدنه مونوکوک اهمیت دارد زیرا هواپیماهای تجاری فعلی در قالب تکه هایی بزرگ به هم متصل می شوند که طی یک حادثه به طور معمول دچار شکستگی می شوند. طراحی یک تکه بدنه و بال ها می تواند هواپیمای اس‌ئی200 را به گزینه ای ایمن‌تر در صورت بروز یک حادثه تبدیل کند.

این هواپیما با مد نظر قرار دادن طول عمر مفید 50 سال طراحی شده و به گفته شرکت اس‌ئی اروناتیکس، ساخت این هواپیما می تواند در نیمی از مدت زمان مورد نیاز برای ساخت یک هواپیمای مسافربری فعلی با اندازه ای مشابه صورت بگیرد.

دو پیشرانه هواپیمای اس‌ئی200 در مجموع توانایی تولید 64 هزار پوند نیرو را خواهند داشت، در شرایطی که 70 درصد سوخت کمتری مصرف می کنند. میزان انتشار کربن این هواپیما نیز 80 درصد کمتر از هواپیماهای هم کلاس حال حاضر آن عنوان شده است. در حال حاضر، اطلاعاتی درباره زمان ورود این هواپیما به خط تولید ارائه نشده است.