کهکشان‌های «NGC 3227» و «NGC 3226» در این تصویر مشاهده می‌شوند. این جفت کهکشان که با نام دوتایی «Arp 94» نیز شناخته می‌شوند، درحدود 50 تا 60 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارند. هرچند که در تصویر مشخص نیست، اما گرد و غبار میان کهکشانی موجود در این ناحیه نوعی جریان جزومدی قوی ایجاد می‌کند که سبب می‌شود دو کهکشان همواره به دور یکدیگر بچرخند.

این تصویر علاوه بر زیبایی منحصر به فرد خود، یادآور می‌شود کهکشان‌های متعددی در کیهان درحال تولد است که هرکدام ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارند.

ناسا در توضیح این عکس گفت: «هابل در تلاش برای اندازه‌گیری ابعاد یک سیاهچاله بود که موفق به تصویربرداری از این دو کهکشان شد. ایده ما این بود که هابل جرم سیاهچاله‌های کهکشان را با مطالعه دینامیک گاز میان ستاره‌ای موجود در مرکز کهکشان اندازه‌گیری کند.»

در این تصویر ثبت شده توسط تلسکوپ هابل کهکشان NGC 3227 در سمت چپ دیده می‌شود. این کهکشان عظیم مارپیچی همانند کهکشان راه شیری دارای یک سیاهچاله عظیم در مرکز خود است.  در سمت راست تصویر، کهکشان NGC 3226 را می‌بینیم که یک کهکشان بیضوی است. علاوه بر آنکه جفتیدگی این دو کهکشان به یکدیگر در حرکت چرخشی – که اخترشناسان آن را «رقص دو کهکشان» نامگذاری می‌کنند – نکات زیادی وجود دارد، تشکیل ستاره‌ها در کهکشان NGC 3226 نیز مورد توجه است.

تولد ستاره‌ها در NGC 3226 و داده‌های تلسکوپ هابل

داده‌های جمع‌آوری شده نشان می‌دهد کهکشان NGC 3226 همواره باید درحال تولید ستاره باشد. اخترشناسان عقیده دارند تمام انرژی و بقایای کهکشان‌های دیگری که در گذشته با NGC 3226 ترکیب شده‌اند، می‌تواند به تولد ستاره‌های جدید در این کهکشان کمک کند.

اما درنهایت آنچه دیده می‌شود، میزان تشکیل ستاره به صورت ناچیز در این کهکشان است. این نکته بسیار جالب است و سوالات بیشتری را در مورد چگونگی شکل‌گیری کهکشان‌ها و ستاره‌های جدید در درون آن‌ها ایجاد می‌کند.

ناسا عقیده دارد NGC 3226 یک کهکشان جوان و فعال است و نیاز به انجام مطالعات بیشتر تا درک کامل دارد.