«جنیفر استرن» از مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا می‌گوید: «کربن آلی کل یکی از روش‌های اندازه‌گیری است که به ما کمک می‌کند بفهمیم چه مقدار ماده به عنوان مواد اولیه در شیمی پری‌بیوتیک و زیست بالقوه [این سیاره] وجود داشته است. یافته‌های ما نشان می‌دهد که حداقل 200 تا 273 بخش بر میلیون کربن آلی وجود دارد. این مقدار معادل یا حتی بیشتر از کربن یافت شده در نقاط کم-حیات زمین از جمله بخش‌هایی از بیابان آتاکاما در آمریکای جنوبی و بیشتر از کربن یافت‌شده در شهاب‌سنگ‌های مریخی است.»

کربن آلی، کربنی متصل به یک اتم هیدروژن است که برای مولکول‌های آلی یعنی همان مولکول‌های مورد استفاده توسط اشکال مختلف حیات اساسی محسوب می‌شود. دانشمندان در بررسی‌های قبلی صرفا توانسته بودند اطلاعات مربوط به ترکیبات خاص یا بخشی از کربن صخره‌ها را به دست آورند. اما این بار کنجکاوی مقدار کل کربن آلی صخره‌های سیاره سرخ را اندازه‌گیری کرده است.

مریخ احتمالا در گذشته حیات داشته است

اگرچه سطح مریخ اکنون قابلیت میزبانی از حیات را ندارد، اما شواهد حاکی از آن است که احتمالا میلیاردها سال قبل شرایط اقلیمی در این سیاره مشابه زمین بوده است؛ یعنی اتمسفر غلیظ‌تر بوده و آب مایع در رودخانه‌ها و دریاها جریان داشته است. دانشمندان باور دارند که حیات مریخی باید شامل ترکیبات مهمی مثل کربن آلی بوده باشد، پس این اکتشاف می‌تواند ما را یک گام دیگر به باور وجود حیات در مریخ نزدیک‌تر کند.

کنجکاوی برای اندازه‌گیری کربن آلی کل، صخره‌ای به قدمت 3.5 میلیارد سال را در خلیج «یلونایف» در دهانه گیل سوراخ کرد. سپس نمونه‌ها در ابزار SAM این کاوشگر تحت حرارت قرار گرفتند تا به پودر تبدیل شوند. در این آزمایش از اکسیژن و گرما استفاده شد تا کربن آلی به کربن دی‌اکسید تبدیل شود و مقدار کربن آلی را در سنگ نشان دهد.

این آزمایش در واقع در سال 2014 انجام شده بود، اما به سال‌ها تحلیل و بررسی نیاز داشت تا دانشمندان از آن در کنار سایر یافته‌های مربوط به دهانه گیل نتیجه‌گیری معقولانه‌ای داشته باشند.