یافتههای جدید حاکی از آن است که این اجسام مصنوعی، آسمان شب را به میزان بیش از ۱۰ درصد روشن میکنند. این مقدار از آنچه قبلا تصور میشد، به مراتب بیشتر است.
این بدان معنا است که روشنایی آسمان شب از سقفی که ۴۰ سال پیش برای آلودگی نوری در آسمان تعیین شده بود، عبور کرده است.
ستارهشناسان در سالهای اخیر بهطور فزایندهای نگران تعداد روزافزون اجرام مصنوعی در آسمان شب بودهاند. آنچه بیش از همه مایه نگرانی است، «شبکه بزرگ ماهوارهها» از آن نوعی است که برای اینترنت ماهوارهای استارلینک شرکت اسپیساکس مورد نیاز خواهد بود.
شرکتهایی از جمله اسپیساکس به دنبال روشهایی برای محدود آلودگی نوری این ماهوارهها هستند تا برای ستارهشناسان و هر کس دیگری که به آسمان شب نگاه میکند، مشکل کمتری ایجاد شود؛ اما شمار روزافزون ماهواره، به معنای افزایش روزافزون این مشکل است.
در قیاس با آلودگی نوری سنتی که از سطح زمین منتشر میشود، ماهوارهها مشکلات بیشتری برای ستارهشناسان ایجاد میکنند. رصدخانهها به طور معمول دور از مناطق پرجمعیت ساخته میشوند تا از آلودگی نوری منتشره از سطح زمین به دور باشند، اما این کار، آنها را در مقابل آلودگی نوری عمومی در آسمان محافظت نمیکند.
در این تحقیق، محققان ماهوارههایی را که هنوز در حال کار هستند و همچنین بقایای قطعات موشکهای فرسوده را بررسی کردند.
در حالی که این اشیاء قطعات جداگانهای از تجهیزات بسیار پیشرفته مانند تلسکوپ و دوربینهای تخصصی هستند، اما اثر آنها بر دید انسان روی زمین، روشنایی بیشتر آسمان شب است. این میتواند مانع دیدن مناظر مهم مانند کهکشان راه شیری شود.
نویسندگان این تحقیق جدید که قرار است در مجله یادداشتهای ماهانه انجمن سلطنتی نجوم منتشر شود، از افزایش میزان آلودگی نوری که تحقیق آنها آشکار کرده است، حیرتزده شدهاند.
میروسلاو کوچیفاج از آکادمی علوم اسلواکی و دانشگاه کامنیوس در اسلواکی که هدایت این مطالعه را برعهده داشته است، گفت:«انگیزه اصلی ما، برآورد سهم بالقوه منابع خارجی مانند اجرام فضایی در مدار زمین، بر روشنایی آسمان شب بود. ما انتظار داشتیم که سطح روشنایی آسمان افزایش اندکی نشان دهد، اما اولین برآوردهای نظری ما بسیار غافلگیرکننده است و این ما را تشویق میکند که نتایج خود را به سرعت گزارش دهیم.»
این محققان هشدار دادهاند که ماهوارهها میتوانند خطر دیگری هم ایجاد کنند: احتمال بیشتر برخورد با دیگر اجسام معلق در فضا.
این نویسندگان امیدوارند که درک ما از افزایش آلودگی نوری و تاثیر آن بر زندگی انسانهای روی زمین، بتواند به یک گفتوگوی عمومی درباره چگونگی محافظت از دید آسمان بینجامد.
جان بارانتین، مدیر سیاست عمومی انجمن بینالمللی آسمان تاریک و یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: «نتایج ما نشان داد که فقط ستارهشناسان از آلودگی نوری در آسمان متضرر نخواهند شد و این امر بر زندگی بسیاری دیگر اثر خواهد گذاشت. این مقاله ممکن است ماهیت آن مکالمه را تغییر دهد.»
منبع: ایندیپندنت فارسی
دیدگاه خود را بنویسید