گداخت کوانتومی در ماشین کوانتومی D-Wave

به زبان ساده، حل مسئله‌ی بهینه سازی را می‌توان به جستجو و یافتنِ عمیق‌ترین (پایین‌ترین) نقطه در یک چشم انداز مانند کرد، که در آن تمام جواب‌های ممکن به مختصاتی معیّن شده نگاشته می‌شوند. به ارتفاع‌های مختلفِ این چشم­انداز، به طور تکنیکی، تابع هزینه یا انرژيِ پاسخ در آن نقطه گفته می‌شود. هدف، یافتن پایین‌ترین نقطه در نگاشت (نقشه) و خواندن مختصات متناظر با جوابی است که بهینه شده یا پایین ترین انرژی را دارد. در حالت کلاسیکی، یافتن پاسخ تنها از طریق جستجوی همه‌ی حالت‌های ممکن و قدم زدن در این چشم­انداز قابل دسترسی است. در حالی که مکانیکی کوانتومی، با قابلیت تونل زنی، یعنی رفتن از حالتی به حالت دیگر بدون پیمودن مسیر‌های میانی، این خواسته را علی‌الاصول سریعتر و موثرتر انجام خواهد داد. رایانه‌‌ی D-Wave شرکت گوگل با استفاده از سخت افزاری مبتنی بر مدارهای ابررسانا، تمامِ حالت‌های ممکن را برای پیدا کردن کمینه‌ی انرژي "هم‌زمان" در نظر می‌گیرد.