بایگانی نوشته‌ها

بمب‌افکن‌ها عملاً از همان روزهای نخست هوانوردی وجود داشته‌اند. خیلی زود مشخص شد که انداختن مواد منفجره از ارتفاعات بالا می‌تواند خسارت‌های گسترده‌ای به بار آورد. حتی در جنگ جهانی اول، سربازان شروع به رها کردن سلاح‌ها از یک محفظه داخلی یا پرتاب بمب‌های کوچک از هواپیماهای دو باله با کابین باز کردند. با پیشرفت فناوری، بمب‌افکن‌ها به دارایی‌های ارزشمندتری تبدیل شدند.

چین از نظر تعداد نیرو، بزرگ‌ترین ارتش جهان را دارد، اما صرفاً تعداد نیروها برای پیروز شدن در جنگ کافی نیست. ارتش آمریکا طوری طراحی شده که بتواند در هر زمان و هر مکان عمل کند. این مسئله به عنوان یک عامل تعیین‌کننده و متفاوت در نظر گرفته می‌شود. آمریکا بیش از ۸۰۰ پایگاه نظامی در بیش از ۸۰ کشور را داراست، در حالی که چین تنها یک پایگاه در جیبوتی دارد.

پرواز با سرعت مافوق صوت همواره از نظر مصرف سوخت بسیار پرهزینه بوده، که یکی از دلایلی است که هواپیمای پرهزینه‌ی کنکورد را به گزینه‌ای غیرعملی برای بهره‌برداری تبدیل کرد، و همین مسئله باعث افزایش هزینه‌های آن شد. دو روشی که جنگنده‌ها برای حفظ چنین سرعتی استفاده می‌کنند، پس‌سوز (afterburner) و سوپرکروز (supercruise) هستند. پس‌سوز اساساً نوعی تقویت‌کننده توربویی است که خلبان می‌تواند آن را فعال کند تا حداکثر سرعت ممکن را از هواپیمایش بگیرد. پس‌سوز سوخت اضافی را وارد جریان گازهای خروجی می‌کند و آن را مشتعل می‌سازد، که باعث افزایش چشمگیر نیروی پیشرانه هواپیما می‌شود. این سامانه، بخشی اضافی از موتور محسوب می‌شود، هرچند طراحی نسبتاً ساده‌ای دارد.

قدرت رو به رشد نیروهای نظامی چین به‌خوبی در ناوگان رو به گسترش ناوهای هواپیمابر این کشور دیده می‌شود. هم‌اکنون، چین دو ناو هواپیمابر فعال دیزلی دارد: ناو لیائونینگ از کلاس کوزنتسوف که طول آن کمی کمتر از ۳۰۵ متر و عرض آن حدود ۷۰ متر است و می‌تواند حدود ۲۴ فروند جنگنده J-15 را به پرواز درآورد؛ و ناو نوع ۰۰۱A شانگدونگ که کمی کوتاه‌تر اما نسبتاً عریض‌تر است و در مجموع ظرفیت حمل حدود ۳۶ فروند جنگنده J-15 را دارد.

کدام کشور برترین هواپیماهای شناسایی یا جاسوسی جهان را در اختیار دارد؟ این پرسش اهمیت زیادی دارد، چرا که قابلیت‌های ISR (اطلاعات، شناسایی و مراقبت) زیربنای قدرت نظامی، دیپلماسی و امنیت در دنیای مدرن هستند. توانایی گردآوری اطلاعات بصری از آسمان، به کشورها در جنگ‌ها، عملیات صلحبانی و برنامه‌ریزی استراتژیک برتری حیاتی می‌بخشد.

علاوه بر تهدیدهای امنیتی، پهپادهای میکرومقیاس این‌چنینی ممکن است در آینده برای اهداف شخصی نیز به‌کار گرفته شوند. تیموتی هیث، پژوهشگر ارشد دفاعی در آمریکا، هشدار داده که این دستگاه‌های بسیار کوچک حتی می‌توانند توسط مجرمان برای دسترسی به رمزهای عبور افراد نیز مورد سوءاستفاده قرار گیرند.

در هنگام نوشتن این مطلب نزدیک به ۱۰ روز از درگیری نظامی بین اسرائیل و ایران می‌گذرد. در این مدت و در پاسخ به تهاجم اسرائیل، ایران با انواعی از موشک‌های بالستیک با برد بیش از ۱,۵۰۰ کیلومتر به شهرها و زیرساخت‌های مختلف اسرائیل – اعم از نظامی و اقتصادی- حمله کرده است. بدین بهانه در این مطلب به بررسی مشخصات و قابلیت های موشک های بالستیک ایران خواهیم پرداخت.

بدنبال حمله ایالات متحده با بمب‌افکن‌های رادارگریز B-2 به تاسیسات هسته‌ای ایران در اول تیر ۱۴۰۴، بار دیگر نام این بمب‌افکن نادر بر سر زبان‌ها افتاده است. با طراحی شبیه «بال پرنده» خود که آن را برای رادارها تقریباً غیرقابل رویت می سازد، بمب افکن B-2 Spirit در میان دیگر هواپیماهای نظامی ارتش های جهان متمایز بوده و با هزینه بیش از ۲ میلیارد دلاری برای هر فروند، گران قیمت ترین هواپیمای نظامی جهان نیز به شمار می آید. این بمب افکن که از تولیدات مناقشات دوران جنگ سرد است، در ابتدا برای نفوذ به سیستم های دفاع هوایی اتحاد جماهیر شوروی و حمل سلاح های متعارف و هسته ای طراحی شده بود. اما مدت کوتاهی پس از اولین پروازش در سال ۱۹۸۹، فرو ریختن دیوار برلین به جنگ سرد پایان داده و هیچگاه یک بمب افکن  B-2 Spirit به حریم هوایی روسیه وارد نشد.

موشک‌های عمودپرتاب (Vertical Launch Missile) با امکان شلیک بدون نیاز داشتن به جهت‌گیری اولیه نسبت به هدف، از سکوی پرتاب به‌طور مستقیم به آسمان شلیک می‌شوند؛ این موشک‌ها سپس با رهگیری هدف مورد نظر خود از بالا به اهداف‌شان اصابت می‌کنند.

ایران در روزهای اخیر حملات موشکی متعددی به اسرائیل انجام داده که بخشی از عملیات موسوم به «وعده صادق ۳» است. در این حملات، از موشک‌های هایپرسونیک «فتاح» استفاده شده که توانسته‌اند با عبور از سامانه‌های دفاع موشکی اسرائیل، خسارات قابل توجهی به اهداف در تل‌آویو، حیفا و سایر مناطق وارد کنند.